VHF (Very High Frequency) i UHF (Ultra High Frequency) to systemy radiotelefonii krótkiego, średniego oraz dalekiego zasięgu, szeroko stosowane na całym świecie. W odróżnieniu od PMR446 działają w licencjonowanych pasmach radiowych i wymagają uzyskania pozwolenia radiowego od właściwego urzędu regulacyjnego.

Charakterystyka:

• VHF (136–174 MHz) – lepiej sprawdza się w terenie otwartym, na dużych przestrzeniach (rolnictwo, leśnictwo, służby terenowe)

• UHF (400–470 MHz) – zapewnia skuteczniejszą łączność w zabudowie miejskiej, halach przemysłowych czy obiektach z dużą ilością przeszkód

Zastosowania:

• służby mundurowe i ratownicze

• transport i logistyka

• przemysł i energetyka

• ochrona i eventy

• instytucje państwowe i samorządowe

Zalety:

• większy zasięg i moc niż w PMR446

• możliwość stosowania anten zewnętrznych

• wysoka odporność na zakłócenia

• pełna konfiguracja sieci (kanały, szyfrowanie, rozmowy grupowe/indywidualne)

PMR446 (Private Mobile Radio, 446 MHz) – to bezlicencyjny system radiotelefonii działający w paśmie 446 MHz, przeznaczony głównie do komunikacji głosowej krótkiego zasięgu.

Najważniejsze cechy:

• Pasmo: 446,0–446,2 MHz (Europa)

• Kanały: obecnie do 16 kanałów (pierwsze 8 analogowych, kolejne 8 cyfrowych/rozszerzonych)

• Moc nadajnika: maks. 0,5 W ERP 

• Modulacja: analogowe FM / cyfrowe dPMR 

• Zasięg: w praktyce od kilkuset metrów w zabudowie do kilku kilometrów w terenie otwartym

• Sprzęt: radiotelefony ręczne, dostępne bez zezwoleń i rejestracji

Zastosowania:

• turystyka, sport, rekreacja

• małe firmy, eventy, ochrona

• komunikacja lokalna w miejscach bez zasięgu GSM